Iedereen die werkt als coach of therapeut doet dit om de ander te willen helpen. Dat roept de vraag op wat je dan moet leren om iemand goed te kunnen helpen, zonder daarbij in je eigen valkuilen te stappen.

Hoewel methodieken heel behulpzaam zijn en hun waarde hebben in het arsenaal van een coach, blijkt uit onze ervaring dat de ‘Innerlijke houding’ van een begeleider het echte verschil maakt. De innerlijke houding die je gedurende de opleiding ontwikkelt, biedt je client een bedding waarin hij/zij zich veilig voelt en aan kan toevertrouwen. Vanuit dit vertrouwen ontstaat de ruimte en de verbinding om met je client de diepte in te gaan en zelfs om trauma te helen.

Als coach of therapeut ben jij het instrument waar je mee werkt. Net als elk instrument vraagt het een nauwkeurig (af) stemmen en uitgebreide beoefening om het effectief in te kunnen zetten. In de opleiding besteden we veel aandacht aan het ‘zien’ en ‘onderscheiden’ van je eigen verwarring en bescherming die is opgebouwd gedurende je leven. Geleidelijk ontwikkel je jezelf als een steeds zuiverder instrument, waarbij je meer en meer toegang krijgt tot je innerlijke wijsheid en intuïtie. 

Natuurlijk is de Innerlijke houding niet het enige wat je nodig hebt om een goede coach te zijn. Wij vinden het belangrijk dat je ook praktische tools en handvaten hebt. Je leert daarom verschillende methoden en werkwijzen tijdens de InnerMovement Coach opleiding. En ook hoe en wanneer je die kan inzetten.

Wat je leert

IFS is een prachtige, soms bijna magische methodiek in het begeleiden van mensen. Net als in de yoga, gaat IFS uit van een Zelf, onze essentie, dat toegang heeft tot een diepe wijsheid. Naast dit Zelf zijn er verschillende aspecten van jezelf die je ‘delen’ kan noemen. Deze delen hebben ieder hun eigen kwaliteiten waarmee ze je helpen je leven vorm te geven en te leven.

Delen proberen zich zo goed mogelijk aan te passen op gebeurtenissen in je leven. Wanneer een situatie te ingewikkeld is, kunnen ze gedrag vertonen dat ondermijnend lijkt. Ze kunnen ook met elkaar in strijd raken over wat de beste manier is om je te helpen; dat zijn de discussies die je soms in je gedachten kan waarnemen. Soms leidt dit tot een innerlijke strijd en spanning, die heel pijnlijk en ingewikkeld kan voelen. Vaak proberen we die strijdende delen te onderdrukken, te bestrijden of te doen alsof ze er niet zijn. Zonder dat ze echt weg zijn, raken deze delen hierdoor steeds meer afgescheiden van je Zelf. Wanneer je deze delen benadert met een nieuwsgierige en liefdevolle houding kan er weer relatie en verbinding ontstaan, zowel met de delen onderling als met je Zelf. En deze relatie is vaak alles wat er nodig is om onze delen te helen en hun natuurlijk plek in je systeem te laten innemen.

Als er een goede verbinding en relatie is tussen de verschillende delen en je Zelf, dan ervaar je harmonie en rust in jezelf. Wanneer je onrust en onbalans voelt, is dat vaak het gevolg van delen die de verbinding zijn kwijt geraakt met het geheel dat jij bent.

Ook in je begeleiding spelen delen een rol. We noemen ze vanuit IFS ook wel je ‘therapeut delen’. Als therapeut dien je bewust te zijn van deze delen, zodat ze het stuur in je begeleiding niet zomaar kunnen overnemen. Des te beter je jouw delen kent en hebt geïntegreerd, des te beter ben je als begeleider in staat om vanuit een open en aanwezige bedding je client te helpen.

Naast IFS, zijn Systemisch werken en Transactionele Analyse (TA) belangrijke methodieken waarmee je leert te werken tijdens de opleiding. Ze sluiten naadloos op elkaar aan en kunnen elkaar versterken, indien ze op de juiste wijze worden ingezet.

Net als IFS gaat systemisch werken uit van een bewustzijnsstaat waarbij de begeleider terugzakt in een grotere ruimte, waar hij/ zij zich dienstbaar en ontvankelijk opstelt ten opzichte van het systeem van de client. Bij IFS noemen we dit het ‘Zelf’, bij systemisch werken heet dit het ‘veld’. Door je als begeleider te openen voor het veld, ben je in staat om je client op een diepere laag te begeleiden.

Systemisch werken gaat ervan uit dat we als mens een schakel zijn in een groter systeem. Bijvoorbeeld je familiesysteem. Bepaalde gebeurtenissen in het leven kunnen dat systeem uit balans brengen, waardoor er verstrikkingen kunnen ontstaan tussen jou en anderen in het systeem. De verstrikkingen houden bepaalde pijnlijke patronen en dynamieken in stand. De TA beschrijft de verstrikkingen als een soort script waarmee we onze leven vormgeven en biedt waardevolle inzichten over kind-ouder dynamieken die zich bij veel mensen blijven herhalen in hun volwassen leven. Door de verschillende elementen van het systeem op te stellen in het veld, komt er bewustzijn bij de verstrikkingen en kan er een heroriëntatie ontstaan in het systeem van de client.

Systemisch werken is ook een mooie aanvulling op het IFS werk, doordat je de delen die je onderscheid tijdens een IFS sessie kan opstellen in de ruimte. Dit helpt de client om structuur en overzicht aan te brengen in zijn interne wereld en maakt het makkelijker om in je begeleiding te focussen op 1 specifiek deel.

Wat je leert

Naast de methodieken waar je mee leert werken als coach, besteden we in de opleiding ook aandacht aan de algemene coachingstechnieken. Hoe maak je ‘raport’ met je client? Hoe ziet het proces van een coachingsgesprek er eigenlijk uit? Wanneer stel je welke vragen? En waar moet je je als coach allemaal bewust van zijn om je client op een effectieve en zorgvuldige manier te begeleiden.